Հռոմեական կաթոլիկ եկեղեցի Մարիամ Աստվածածնի անարատ հայեցակարգի նկարագրություն և լուսանկար - aրիմ. Յալթա

Բովանդակություն:

Հռոմեական կաթոլիկ եկեղեցի Մարիամ Աստվածածնի անարատ հայեցակարգի նկարագրություն և լուսանկար - aրիմ. Յալթա
Հռոմեական կաթոլիկ եկեղեցի Մարիամ Աստվածածնի անարատ հայեցակարգի նկարագրություն և լուսանկար - aրիմ. Յալթա

Video: Հռոմեական կաթոլիկ եկեղեցի Մարիամ Աստվածածնի անարատ հայեցակարգի նկարագրություն և լուսանկար - aրիմ. Յալթա

Video: Հռոմեական կաթոլիկ եկեղեցի Մարիամ Աստվածածնի անարատ հայեցակարգի նկարագրություն և լուսանկար - aրիմ. Յալթա
Video: Մարիամի անծիր սիրտը. FULL FILM, վավերագրական ֆիլմ, պատմություն, Մարիամ Բարեպաշտի անծիր սրտի մասին 2024, Նոյեմբեր
Anonim
Մարիամ Աստվածածնի անարատ հայեցակարգի Հռոմի կաթոլիկ եկեղեցի
Մարիամ Աստվածածնի անարատ հայեցակարգի Հռոմի կաթոլիկ եկեղեցի

Գրավչության նկարագրությունը

Կաթոլիկ տաճարը կառուցվել է 1906 թվականին: Ն. Կրասնովը ականավոր ճարտարապետ է, նախագծի հեղինակ: Յալթան փոխակերպվեց այս ճարտարապետի մեկ այլ ստեղծագործության տեսքով: Բայց այն ամբողջովին ավարտված չէր, զանգակատուն չկար: Սակայն այսօր զանգակատուն չկա:

Յալթայում կաթոլիկ եկեղեցու հայտնվելու պատմությունը մեզ վերաբերում է 1855 թ. Միայն հինգ հարյուր մարդ պատկանում էր քաղաքի կաթոլիկ համայնքին: Իհարկե, Պոչտովայա փողոցի վրա գտնվող փոքրիկ տունը չէր կարող տեղավորել այդքան մարդ: Յալթայի կաթոլիկները փոխնախարարից օգնություն խնդրեցին, նրանք խնդրեցին իրենց համար աղոթատուն կառուցել: Միջնորդագիրը ուղարկվել է նահանգային իշխանություններին, սակայն նրանք չէին շտապում պատասխանել: Հետո կաթոլիկ համայնքի ներկայացուցիչները ՝ գնդապետ Մ. Մալինովսկին, ֆրանսիացի Վերգերը և դոկտոր Բյալոկուրը սկսեցին համապատասխան հողակտոր փնտրել: Պուշկինի բուլվարում մենք գտանք մի լավ հողամաս, սակայն դրա սեփականատեր Մասլովսկայան դրա համար շատ մեծ գումար խնդրեց: Տասը տարվա ընթացքում կազմվեցին բոլոր անհրաժեշտ փաստաթղթերը: Շինության թույլտվություն տրվեց միայն 1898 թվականին: Բայց նախորդ, արդեն կազմված գծապատկերներն ու գծագրերը այս պահին կորել էին: Նոր նախագիծը ստանձնեց Ն. Կրասնովը: 1906 թվականին հիմնական աշխատանքն ավարտված էր: Սակայն զանգակատունը չի ավարտվել և երգեհոնը չի տեղադրվել ՝ միջոցների բացակայության պատճառով:

Տաճարը գործել է մինչև 1928 թ.: Հետո այնտեղ տեղավորվեցին տարբեր կազմակերպություններ, այդ թվում ՝ Յալթայի պատմական թանգարանի մասնաճյուղը: 1988 թվականից այն համերգասրահ էր, որտեղ հնչում էր երգեհոնային և կամերային երաժշտություն: Այստեղ տեղադրվեց երգեհոն, թարմացվեց ինտերիերը, բերվեց հատուկ կահույք: Տաճարին թույլ տրվեց վերադառնալ համայնք միայն 1991 թվականին: Եվ նույն տարում առաջին ծառայությունը կատարվեց այնտեղ: 1993 թվականին տաճարը կրկին օծվեց:

Այսօր եկեղեցին պատկանում է Օդեսա-Սիմֆերոպոլ թեմին: Նրա ծխական համայնքում կա տարբեր ազգությունների պատկանող մոտ երկու հարյուր մարդ: Նաև այս տաճարում կատարվում են Հունական կաթոլիկ եկեղեցու աստվածային ծառայությունները, քանի որ նրանց համայնքը դեռ չունի իր տաճարը: Տաճարում համերգներ են անցկացվում ամբողջ տարվա ընթացքում: Հնչում են երգեհոնային աշխատանքներ, կամերային անսամբլի աշխատանքներ:

Լուսանկար

Խորհուրդ ենք տալիս: